Still living the Berlin life :)

Hi allemaal,

Hier weer eens een berichtje vanuit het altijd bruisende Berlijn. Het is alweer bijna een jaar geleden dat ik te horen kreeg dat ik een baan hier in Berlijn had en het is vandaag 11 maanden geleden dat ik verhuisd ben.

Er is veel veranderd sinds mijn laatste blog. Mike en ik wonen sinds ongeveer een maand samen en rond diezelfde tijd ben ik bij mijn nieuwe werkgever begonnen. Kort daarvoor ben ik ook nog op vakantie geweest en heb carnaval gevierd in Nederland.

Samenwonen dus... Veel mensen verklaren ons voor gek om na een half jaar al te gaan samenwonen en dat ook nog eens in mijn (nu ons) iniemini appartementje van 28 m2. Geloof het of niet, het is ons gelukt om bijna alles in deze woning te krijgen, met nadruk op bijna.
*mijn kelderbox puilt uit!
Vooralsnog gaat het erg goed, nog geen bloederige tafarelen of half ingeslagen schedels hier. Nu gaan we lekker een tijdje sparen en dan op zoek naar iets groters.

En mijn nieuwe baan... Het is/was geen geheim dat ik het bij mijn oude baan niet meer naar mijn zin had. Ik had daar veel stress en door dingen die er gezegd zijn kon en wilde ik daar niet langer meer werken. Toevallig kwam Mike deze vacature tegen toen hij op zoek was naar een andere baan en wees mij hier op. Ik heb gesolliciteerd en een week later had ik een ondertekend contract in the pocket. Het werk is leuk en uitdagend, het is bij een online wijnhandel. Ik ben eigenlijk aangenomen voor de klantenservice maar daarnaast doe ik ook nog veel andere dingen. Het fijne aan deze baan is, is dat ik maar 30 uur per week werk, ik werk dus elke dag maar van 9 tot 4. Het allerleukste daarvan is dat ik wel 10 uur per week minder ben gaan werken maar er qua salaris niet op achteruit gegaan ben. De eerste vrijdag dat ik in dienst was was er gelijk een bedrijfsfeestje. Ik moet zeggen; ik heb het echt weer eens getroffen!

Mijn vakantie heb ik met Mike en mijn familie aan de Ostsee gevierd. Heerlijk uitgewaaid aan het strand enzo... Daarna nog een paar dagen in Nederland geweest voor carnaval maar dat viel dit jaar helaas erg tegen.

Een paar weken geleden stond ik op een station op een vriendin te wachten die niet op kwam dagen toen ik aangesproken werd door 2 oudere dames (75 & 80). Zij moesten naar het centrale busstation maar waren door servicemedewerkers van het Berlijnse OV de verkeerde kant op gestuurd. Omdat er toch geen teken van leven van die vriendin kwam ben ik met hen meegereisd naar hun bestemming (15 minuten verderop) Ik durf wel te zeggen dat ik nog nooit iemand zo dankbaar heb meegemaakt. Ik werd direct uitgenodigd voor een lunch die ik vriendelijk heb afgeslagen maar een kop koffie met wat lekkers kwam ik toch echt niet onderuit. Volgens mij zie ik eruit als een OV-allesweter want nog geen week later werd ik weer om de weg gevraagd. Zie ik er dan zo Duits uit?!

Tot en met de zomervakantie komt er nog een aantal keer bezoek uit Nederland deze kant op, uit mijn hoofd 5x tot aan mijn verjaardag. Zelf zijn wij begin juli ook nog een aantal dagen in Nederland te vinden nadat wij op vakantie zijn geweest. Verder staan er voorlopig nog geen grote dingen op de planning.

Heel veel liefs vanuit mijn lievelingsstad,
Nicole