Berlin, Berlin, I love you Berlin!

Lieve allemaal,

Zoals de titel al zegt, ik hou van Berlijn. Deze stad heeft me in laten zien dat het leven er heel anders uit kan zien dan leven dat ik tot nog toe altijd geleefd heb.

Inmiddels woon ik zo'n 2,5 week in mijn studio(tje). Het eerste weekend heb ik alles hier geschilderd en na het weekend werd mijn laminaat gelegd en kwam mijn elektronica. Het tweede weekend zijn mijn moeder en oma hier geweest om te helpen met meubels opbouwen en nog wat meer te klussen en natuurlijk om schoon te maken. Ook werd dat weekend mijn internet aangesloten.
Ik woon in een typisch Oost-Duits "Plattenbau" complex, helemaal bovenin op de 6e verdieping, zonder lift. Inmiddels heb ik het woord "conditie" aan mijn vocabulaire toe kunnen voegen.
Het allerprettigste vind ik nog wel dat de tram die hier voor de deur stopt, ook pal voor de deur van mijn werk stopt. Ik heb dus maar zo'n 20/25 minuten reistijd, enkele reis.

Voor de geïnteresseerden, ik woon in de wijk Hohenschönhausen. Deze wijk is voornamelijk bekend door de voormalig Stasi gevangenis. Het staat niet bekend als de beste wijk van Berlijn maar daardoor zijn woningen hier wel betaalbaar. Wat ik hier aan all-inclusive huur betaal, daar kan ik in Arnhem nog geen 6m2 studentenkamer van huren ;)

Door mijn werk heb ik nu best een geregeld leven en soms is dat wel eens lastig. Ik werk over het algemeen van maandag tot vrijdag van 9 tot 6 met af en toe een uitzondering, dan ben ik doordeweeks een dag vrij en werk op zaterdag. Voor mensen zoals ik, de echte avondmensen, is dit wel eens een uitdaging.

Mijn vrije tijd breng ik graag door met de mensen die ik hier heb keren kennen, of met een boekje en wat te drinken in het park als het mooi weer is. Ook stap ik weleens in een random SBahn of UBahn, stap ergens uit waar ik het nog niet ken en loop dan gewoon door de stad en stap op een ander station weer in. Had ik al eens gezegd dat het OV in Berlijn heel goed geregeld is? Ik ben zelfs zo verwend dat ik geïrriteerd raak als ik 's avond mijn tram/bus/trein/metro mis en ik 10/15 minuten moet wachten! Best wel snobistisch, ik weet het ;)

Iets wat ik ook niet verwacht had is dat ik de stad zo zou kunnen missen. Ik was een aantal weken geleden een weekend bij mijn lieve vrienden op de Hunsrück en ik miste het geluid van de overvliegende vliegtuigen, de gillende sirenes en gewoon het rumoer van de stad. Desondanks was het een heerlijk weekend waarin ik goed tot rust gekomen ben en ik blijf uiteraard graag bij hun langskomen.

Een paar weken geleden ben ik bij het Bürgerambt langs geweest om me officieel aan te melden als inwoner van Berlijn. In hun computer zagen hun dat ik vroeger een Duits kinderpaspoort heb gehad en daarom moet ik nu een Duits legitimatiebewijs aanvragen. Als ik dit niet doe dan hangt me een flinke boete boven het hoofd. Bureaucratie ten top! Maargoed, aangezien ik een brave burger ben heb ik daar ook een afspraak voor gemaakt en die afspraak staat voor begin augustus.

Al met al ben ik best trots op mezelf. Normaal gesproken is op jezelf gaan al een hele stap en ik zet die stap dan ook nog naar een plek ruim 600 km van mijn vertrouwde omgeving en naar een stad waar ik niemand kende. Toch ben ik blij dat ik dit gedaan heb. Nadat ik 7 jaar geleden gemerkt heb dat je leven van de 1 op de andere dag 180 graden kan draaien heb ik besloten om alles eruit te halen wat erin zit. Dit is een goede opstap.

Voor de mensen die weddenschappen afgesloten hadden dat ik binnen 2 maanden weer in Nederland zou zijn; sorry! You lost this bet...

Tot de volgende blog!

Veel liefs vanuit de leukste stad van Europa,
Nicole